CAMPER LOVERS

Ελλάδα – Ισπανία (Βαρκελώνη Πυρηναία) 05

01/10/2010 στο 15:51 | Αναρτήθηκε στις Βαρκελώνη - Πυρηναία | 7 Σχόλια
Ετικέτες: Ταξίδια, Vinsompress

 Από το Campinq  Iscle De Prelles στην Carcassonne (Τρίτη 03/08 έως και Τετάρτη 04/08)

 

 Η διαδρομή των δύο ημερών τοποθετημένη στο Google Earth.

 

 

 

 

 

2010/08/03 Τρίτη

09:45 Είναι Τρίτη πρωί και έχουμε ξυπνήσει στον παράδεισο.

 

Εξαιρετικό κλίμα, και ησυχία είναι η αγαπημένη μου σύνθεση. Με εξωτερική θερμοκρασία γύρω στους 17 και υγρασία λίγο κάτω από 50% αν ήταν μελωδία θα ήταν κάτι από Dvořák. Από την άλλη όμως, ίσως να είμαι επηρεασμένος από την ταλαιπωρία των προηγούμενων ημερών και τα έχω χαμένα.

Πριν προλάβω να μάθω που είναι οι τουαλέτες οι άλλοι έχουν μαζέψει. Πληρώνουμε 25Ε /οικογένεια και φεύγουμε. Το Iscle De Prelles μας αφήνει με τις καλύτερες εντυπώσεις. Με τις χειρότερες το βρώμικο Carefur που συναντήσαμε εχθές και πληρώσαμε για ένα χάλια ψωμί 5Ε! Στο διπλανό μαγαζί όμως είχαν προσφορά 9Ε κάτι φλισάκια για τα πιτσιρίκια και βγάλαμε τη χασούρα του ψωμιού με το παραπάνω (τι γύφτος που είμαι).

12:00 Το ψυγείο τα πάει πολύ καλά αν και η εξωτερική θερμοκρασία είναι σχετικά χαμηλή.

Προσέξτε τις εσοχές για τους ποδηλάτες. Εδώ χώνονται για να τους περάσεις. Αν έχει κίνηση από απέναντι δε περνάει κανείς. Όλοι περιμένουν από πίσω τους, όσο αργά και να πηγαίνουν. Εκτός από εμάς.

 

 

Κατεβαίνοντας για την κοιλάδα συναντάμε και τον ¨ορειβάτη¨.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πρόκειται για ξύλινη κατασκευή ομοίωμα ενός ορειβάτη που σηματοδοτεί και τη βασική δραστηριότητα της περιοχής. Ίσως να είναι και το μνημείο κάποιου σημαντικού ανθρώπου αλλά πινακίδα ποιος, που, τι , κλπ, δεν είδα πουθενά.

12:45  Περνάμε από τεχνητή πίστα καγιάκ και ακούω κλάματα και οδυρμούς από τα προπορευόμενα αυτοκινούμενα (παρόμοια θυσία που έκανα εγώ, έκαναν και εκείνοι αφήνοντας πίσω τα σκάφη τους).

Τώρα είναι η σειρά μου. ¨Πω! Πω! Κοίτα τον τύπο στο στόπερ, τι μάγκες είναι αυτοί…¨ και τέτοια. Πιστεύω ότι τώρα είμαστε εντάξει.

 

 

 

Για να μη νομίζουν όμως ότι κρατάω κακία, τους βγάζω φωτογραφία (μου είπαν ότι είχαν έρθει εδώ πριν 10 χρόνια για εκπαίδευση και ήθελαν οπωσδήποτε μια αναμνηστική).

 

Ουπς! Να πάρει η ευχή. Το λουράκι θα είναι (χι, χι!).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Παρακάτω συναντάμε αυτή τη γέφυρα.

 

 

 

 

 

 

που βρίσκεται εδώ

 

 

 

 

 

Πρόκειται για τεχνητή λίμνη (μια από τις πολλές που συναντάμε) μάλλον για κάποιο υδροηλεκτρικό.

 

 

 

 

 

 

Αυτή τη στιγμή (03/08) έχει πολύ κόσμο και μάλλον για να την φχαριστηθεί κανείς θα πρέπει να έρθει άλλη εποχή. Ίσως άνοιξη (από μέσα Ιουνίου και μετά), ή φθινόπωρο (από τέλος Αυγούστου μέχρι και μέσα Σεπτέμβρη).

 

Από ότι φαίνεται η περιοχή προσφέρει τόσο οργανωμένο όσο και ελεύθερο κάμπινγκ. Είναι πέντε αστέρων και την αποθηκεύουμε στο GPS για μελλοντική επίσκεψη.

 

 

 

 

Λίγο μετά, στη έξοδο του χωριού Chorges σταματάμε σε μια μικρή αγορά για προμήθειες.

Τελικά, βρισκόμαστε στον ναό των τυριών (όλη η βιτρίνα που βλέπεται είναι τυριά κάθε είδους) και των κρασιών.

 

 

 

 

13:03 Έχει πλάκα που κάθε φορά που μιλάμε στον ασύρματο είναι για να αλλάξουμε διαδρομή. Αρχίζουμε να μπαίνουμε στο κλίμα με την καλή μου και ρίχνουμε τρελές ιδέες, αλλά δε βρίσκουμε ανταπόκριση. Ίσως, το να την κάνουμε επιτόπου για Νορβηγία είναι πράγματι υπερβολικό.

13:20 Βάζουμε 41lit πετρέλαιο με 1210/λίτρο και γεμίζουμε. Τα παιδιά βάζουν σχεδόν 20lit παραπάνω και αναρωτιέμαι τι γίνεται. Θα τους παρακολουθήσω για να δω την κατανάλωσή τους σε σχέση με τη δικιά μας.

 

 

 

 

 

 

 

 Η διαδρομή είναι  καταπληκτική. Περνάμε δίπλα από χωριά που υπάρχει έντονη  αίσθηση του σεβασμού στο περιβάλλον.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Εδώ περνάμε από χωριό που λέγεται Serres και γράφεται με δύο r όπως η πόλη Σέρρες στη Β. Ελλάδα. Τυχαίο;

 

 

 

 

 

19:40 Τέλος τα χιλιόμετρα για σήμερα.

Έχουμε αράξει σε εξαιρετικό δημοτικό κάμπινγκ (camping Municipal, Vinsompress), δίπλα σε δοκιμαστήριο κρασιών.

Μας υποδέχεται ρεσεπσιονίστ 60άρα, 2μέτρα, 120κ. που δεν θες να μαλώσεις με τίποτα μαζί της και μας πάει σε γραφείο 1,5Χ1,5 χωρίς έξοδο διαφυγής. Τότε, τα παιδιά (ένας ένας γιατί δε χωράμε), βγάζουν ελληνικές ταυτότητες.

 

 

Πάνω που σκέφτομαι ότι αυτό το υπέροχο μέρος δε θα είναι το νυχτερινό μας καταφύγιο για απόψε και ποιος ξέρει πόσα χιλιόμετρα ακόμα θα χρειαστεί να κάνουμε για να ξεκουραστούμε με αξιοπρέπεια, χαμογελάει ¨Α! Grecque¨.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το χωριό Vinsombress έχει μεσαιωνικά κτίσματα που όπως είπαν τα παιδιά φαίνεται σαν να πρόκειται να πεταχτούνε ιππότες από μέσα τους.

18:10 Το κοριτσάκι είναι καλά.  Εδώ θα βγάλουμε τη νύχτα και αύριο θα συνεχίσουμε για Carcassonne.

Πρώτα όμως βόλτες στο χωριό για να γνωρίσουμε τις αρχιτεκτονικές και αισθητικές ιδιαιτερότητές του.

 

 

 

 

 

 

 

 Όπως και στην Ελλάδα, έτσι και εδώ, δεν υπάρχουν πεζοδρόμια οπότε αν έρθει ο ¨κάγκουρας¨ την έβαψες. Οι ¨κάγκουρες¨ όμως εδώ σπανίζουν, όπως σπανίζουν γενικά τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια αφού τα έχουν αφήσει στο parking που είναι στην είσοδο του χωριού.

 

 

 

 

 

 

 

Όπως και στην Ελλάδα, έτσι και εδώ οι εκκλησίες είναι τόπος συγκέντρωσης πιστών.

 

 

 

 

 

 

 

 

Καντίνα χωρίς πλαστικές καρέκλες, χωρίς γεννήτριες, χωρίς μουσικές, χωρίς βιτρίνες με τα προϊόντα στο ήλιο.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Για το κλείσιμο της μέρας, η βραζιλιάνα της παρέας μας φτιάχνει κοτόπουλο με μανιτάρια και ρύζι και μας στέλνει στο διάστημα να μαζεύουμε αστερίες. 

Τα πιάτα δε χρειάστηκαν πλύσιμο.

 

 

 

 

 

Το κρασί αυτό (L’ Eglantier του 2009), συνόδεψε τη διατροφική μας ατασθαλία (κραιπάλη ήταν με την ποσότητα που χλαπαδιάσαμε αλλά τέλος πάντων) και είναι από τα καλύτερα που έχουμε πιει.

Στο πέμπτο μπουκάλι, η παρέα χαλάρωσε και άρχισαν να μου μιλάνε.

Στο όγδοο, βγήκε ο χάρτης για την αλλαγή του αυριανού δρομολογίου, αλλά ήταν εντελώς αδύνατο να καταλάβουμε που ήμασταν και συνεχίσαμε τη καλή παρέα.

 

 

2010/08/04 Τετάρτη

Ο ύπνος ήταν από τους καλύτερους.  

 12:28 Αποχαιρετάμε το πανέμορφο χωριό με εξαιρετική διάθεση. 

 

12:40 Προσπερνάμε χιλιάδες στρέμματα με αμπελώνες που έχουν συστηματικά φυτεμένες τριανταφυλλιές στην αρχή του αμπελιού. Ρε.. Λες να ανακαλύψαμε το μυστικό των Γάλλων;

 

 

 

 

Αυτό θα μπορούσε να είναι το σπίτι μου. Τα αμπέλια τα αναλαμβάνω προσωπικά.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αυτό πάλι πως έγινε;

 

 

 

 

 

 

Εδώ, την εκκλησία δεν την πήρε ο δρόμος αλλά η αυλή της έγινε parking!

 

 

 

 

12:52 Έχουμε μπερδευτεί αλλά τώρα είμαστε στην Α7 και είδαμε πινακίδα για Βαρκελώνη που σημαίνει ότι καλά πάμε. Πρέπει να κινηθούμε όμως λίγο πιο γρήγορα γιατί τα 250 χθεσινά χιλιόμετρα δε φθούρισαν.

 

 

 

 

 

 

Εξαιρετικής ποιότητας (και ποσότητας) δρόμοι και camper stop.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αν σου τελειώνουν τα καύσιμα δε χρειάζεται να αγχώνεσαι και να οδηγάς νευρικά. Έχεις να διαλέξεις από τις ηλεκτρονικά ενημερωμένες πινακίδες που συναντάς: σε πόσα χιλιόμετρα έχει βενζινάδικο και σε τι τιμές πουλάει το καθένα.

 

 

 

 

 

 

 

Γενικά η οδήγηση στους Γαλλικούς δρόμους είναι εξαιρετική εμπειρία. Έχουμε την αίσθηση ότι αυτοί που φτιάξανε τους δρόμους, εκτός από το ότι έκαναν σωστή προετοιμασία, χρησιμοποίησαν καλής ποιότητας υλικά και δεν έκαναν κακοτεχνίες, είχαν στο μυαλό τους το πώς θα εξυπηρετήσουν τους οδηγούς.

Έτσι, τόσο το οδόστρωμα, όσο η σήμανση και η χωροθέτησή τους, η συχνότητα και η ποιότητα των stops, οι υπηρεσίες που παρέχουν αλλά και οι σταθμοί εξυπηρέτησης, ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΔΙΟΔΙΑ για να συνεχίσουν την καλή δουλειά.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

15:10 Καθώς κινούμαστε στην Α7 περνάμε από περιοχές με πολύ υψηλή ταχύτητα ανέμων που μας κουράζει στην οδήγηση. Ευτυχώς, υπάρχουν ανεμούρια που μας δείχνουν τη διεύθυνση και μας προετοιμάζουν.

16:56 Λίγο ακόμα

 

 

 

 

 

 

 

 

 

17:20 Βάζουμε πετρέλαιο 40lit και γεμίζουμε. Τα παιδιά βάζουν 17 – 20 περισσότερα. Κάτι παράξενο συμβαίνει. Η διαφορά στην κατανάλωση είναι πολύ μεγάλη.

17:42 Μπαίνουμε στην Carcassonne και ψάχνουμε μέρος να σταματήσουμε για να τριγυρίσουμε λίγο στην καστροπολιτεία και μετά κάποιο κάμπινγκ για να διανυκτερεύσουμε. Ο καιρός είναι ¨κλειστός¨ με στρατοκούμουλους 90% αλλά δεν φαίνονται ¨βαριά¨ και μπορεί να μας βγει σε καλό.

Πολύ κοντά στην καστροπολιτεία  συναντάμε κομπλέ camper stop (νερό, μαύρα, γκρίζα) και παθαίνουμε πλάκα.

 

 

 

 

 

 

 

Με συνοπτικές διαδικασίες τα παρκάρουμε με τη βοήθεια του επιστάτη και φεύγουμε για την καστροπολιτεία.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Στο επόμενο μόνο Carcassonne.