CAMPER LOVERS

Στη κουζίνα της Σελήνης 01

Το να κάνουμε διακοπές με τη Σελήνη σημαίνει αυτόματα ότι το φαγητό που τρώμε έχει παρασκευαστεί σ΄ αυτήν. Για να μπορέσουμε με τα ¨λίγο απ΄ όλα¨ εργαλεία να προσαρμοστούμε, δε πέρασε πολύς καιρός, αλλά μέχρι να πετύχουμε τα φαγητά κάναμε ένα χρόνο!

Το δυσκολότερο για μένα ήταν να καταφέρω τις δόσεις με τα νέα μεγέθη και υλικά σκευών.

Για τη σύντροφό μου τα πράγματα ήταν πιο απλά (ευτυχώς γιατί αν βασίζονταν σε μένα…).

Τα σκεύη

Τα σκεύη είναι διαλεγμένα με ένα σκεπτικό που βάζει σε προτεραιότητα τη ποιότητα, μετά το βάρος, το κόστος και τέλος την αισθητική. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές που ξετρελαθήκαμε με ένα πολύ καλής ποιότητας και όμορφο εργαλείο κουζίνας (και σε πολύ καλή τιμή) που τελικά όμως βγάλαμε μέσα από τη Σελήνη γιατί ήταν υπερβολικό το βάρος του (έχουμε μαζέψει μαχαιροπίρουνο και ανοιχτήρι… να ανοίξουμε μαγαζί).

Ειδικά για τις κατσαρόλες και το τηγάνι πρέπει να είναι τέτοια τα μεγέθη ώστε να συμπληρώνονται μεταξύ τους.

 Οι περιορισμοί είναι:

α) Πρέπει να μπαίνουν το ένα μέσα στο άλλο για λόγους όγκου (αποθήκευση).

β) Να χωράνε επάνω στη κουζίνα έτσι ώστε καθώς είναι δίπλα, δίπλα, να μη πέφτουν πολύ μακριά από τη μέση του πάτου τους οι φλόγες, επιτρέποντας την παράλληλη χρήση τους. Το πρόβλημα είναι κυρίως στο τηγάνι που αν είναι πάνω από 24εκατοστά η διάμετρος σε μας μπαίνει στο διπλανό μάτι μόνο το μπρίκι.

γ)να είναι σε πολύ καλή ποιότητα και ΠΡΟΣΟΧΗ σε καμία περίπτωση να μην είναι ούτε αλουμινίου ούτε αντικολλητικά. Τα αλουμινίου έχουν απαγορευτεί γιατί κρίθηκαν ακατάλληλα για αποθήκευση (πρέπει μετά το μαγείρεμα να βγάλεις το φαγητό από μέσα και να το βάλεις σε άλλο σκεύος, πράγμα εντελώς ακατάλληλο για μας που έχουμε περιορισμένο χώρο και βάρος), ενώ τα αντικολλητικά, έχουν κατηγορηθεί για δηλητηριάσεις εξ΄ αιτίας του υπερφθορο-οκτανοϊκού και περφθοοκτανοϊκού οξέος-C8, και άλλων ουσιών που απελευθερώνουν στις τροφές (περισσότερα: http://www.ecocrete.gr/index.php?option=content&task=view&id=1198).

Πρόσφατα (πριν μάθουμε για την ακαταλληλότητα των αντικολλητικών) πήραμε ένα σετ της camping gaz το ¨mondavio¨ (http://www.frankana.de/navigate.do?kgrpId=5279) λίγο πάνω από 80^Ε και πολύ γρήγορα απογοητευτήκαμε από την κακή (πολύ κακή) ποιότητά τους.

Έτσι, αναθεωρήσαμε εντελώς το ζήτημα και εξοπλίσαμε τη Σελήνη με σκεύη από το ΙΚΕΑ που κόστισαν το 1/5, είναι λίγο πιο βαριά από τα αλουμίνια (περίπου 2,5κιλά έναντι 1,95κιλά των αλουμινένιων), αλλά είναι ανοξείδωτα (που δεν έχουν κατηγορηθεί ποτέ για τίποτα).

Άλλα πλεονεκτήματα των ανοξείδωτων είναι ότι δε χρειάζεται να μαγειρεύουμε με πλαστικά εργαλεία για να μη γδάρουμε την αντικολλητική τους επιφάνεια και για τον ίδιο λόγο δε χρειάζεται να προσέχουμε όταν τα βάζουμε το ένα μέσα στο άλλο.

Το πρόβλημα με τα ανοξείδωτα είναι ότι θέλει προσοχή με τις θερμοκρασίες γιατί οι τροφές κολλάνε εύκολα και υπάρχει δυσκολία στον καθαρισμό τους. Εμείς μαγειρεύουμε γενικά σε χαμηλές θερμοκρασίες και τον καθαρισμό τον κάνουμε με το παραδοσιακό συρματάκι χωρίς πρόβλημα μέχρι στιγμής.

δ) Το βάρος τους πρέπει να είναι μικρό. Υπάρχουν σκεύη τα οποία έχουν βάρος σε άχρηστα σημεία, όπως για παράδειγμα μεταλλικές λαβές, γυάλινα καπάκια, κλπ. Ειδικότερα για κατσαρόλες, τηγάνια, κλπ, προσέξτε να μην έχουν χοντρό πάτο μια και κάτι τέτοιο δείχνει ότι το σκεύος είναι κατασκευασμένο, κυρίως, για χρήση σε ηλεκτρικό μάτι και όχι υγραέριο. Ο χοντρός πάτος σε αυτά τα σκεύη είναι για να μην στραβώνουν και χάνεται η καλή επαφή άρα και απαγωγή της θερμότητας. Οπότε ναι, ένα καλό σκεύος έχει χοντρό πάτο αλλά μόνο όταν αυτό προορίζεται για χρήση σε ηλεκτρικές εστίες.     

Τα υλικά

Είναι φορές που προκειμένου να πετύχουμε την ποιότητα στα υλικά καταλήγουμε με απίστευτες σαβούρες όπως σε μια εκδρομή μας κάπου στα Τζουμέρκα, όπου στη στροφή πριν ανέβουμε για μεγάλη Γότιστα, βρήκαμε μια οικογενειακή φάρμα που έφτιαχνε τα δικά της τυριά, τουρσιά, αυγά, ψωμιά, κλπ, κλπ. Με εξαίρεση τα αυγά, όλα τα υπόλοιπα ήταν από κακά μέχρι επικίνδυνα. Σε τέτοια έκταση βέβαια συνέβη για πρώτη φορά. Άλλες φορές έχουμε πετάξει μαρμέλαδες από συνεταιρισμούς και τέτοια, αλλά γενικά προτιμάμε τα τοπικά προϊόντα γιατί έχουμε πετύχει θησαυρούς.        

Το να βρίσκουμε λοιπόν καλά υλικά είναι κάποιες φορές περιπέτεια. Όταν όμως το γεύμα μας περιέχει αγνά και φρέσκα υλικά δε συγκρίνεται με τίποτα. Τόσο το γευστικό όσο και το εκπαιδευτικό μέρος (ανάπτυξη κριτηρίου), της υπόθεσης δεν αντικαθίσταται. Δε θα ξεχάσω την περηφάνια της κόρης μου όταν για πρώτη φορά μαζέψαμε ραδίκια και τα κάναμε σαλάτα (κυριολεκτικά όμως). Για μια εβδομάδα εξηγούσε στις φίλες της πως έβαζε λοξά το μαχαίρι στο έδαφος και το γυρνούσε μέχρι να το ¨πιάσει¨ από τη ρίζα και να βγει. Ωραία πράματα.

Η διαδικασία

Εδώ τώρα αρχίζει το πάρτι (είναι η δυσκολία στη προσαρμογή που λέγαμε).

Για να ετοιμάσουμε το γεύμα είναι απαραίτητο να ξεχάσουμε όσα ξέρουμε από τη διαδικασία στο σπίτι μας. Ξέχνα τα πολλά και μεγάλα σκεύη που χρησιμοποιείς (ποιώ) μια φορά και αφήνεις στην άκρη για να πλύνεις αργότερα, τα πολλά νερά στα πλυσίματα, κλπ. Θέλει να σκεφτείς τι θα χρησιμοποιήσεις και να οργανώσεις το μαγείρεμα έτσι, ώστε:

Να τα έχεις όλα έτοιμα στη μορφή που θα τα χρησιμοποιήσεις, ζαρζαβατικά, λαχανικά, κλπ, οπότε πρέπει να είναι πλυμένα, καθαρισμένα, κομμένα, κλπ.

Να χρησιμοποιήσεις όσο λιγότερα σκεύη γίνεται.

Κάθε σκεύος που ο ρόλος του τελείωσε να πλένεται, να σκουπίζεται και να μπαίνει στη θέση του (όπως και οτιδήποτε άλλο χρησιμοποιείται).

Το τελευταίο σκεύος που θα καταλήξει το φαγητό να είναι μεταλλικό και αφού κρυώσει καλά, να μπει στο ψυγείο.

Θέλει προσοχή ακόμα και το πόσο νερό θα χρησιμοποιήσουμε αφού το πόσιμο που έχουμε είναι περιορισμένο οπότε τα πολλά, πολλά της μακαρονάδας (που καθυστερούν και το βράσιμο), κομμένα.

Το αγαπημένο μας σκεύος είναι μια χύτρα ταχύτητος 6,5 liter (με λεπτό πάτο) όπου κάνουμε το 80% των φαγητών που τρώμε.

Η συνέχεια Στη κουζίνα της Σελήνης 02