Γιατί να σώσουμε τις αφερέγγυες τράπεζες;

08/05/2009 στο 11:30 | Αναρτήθηκε στις ΔΙΑΦΟΡΑ | Σχολιάστε

Στο δημοτικό είχα ένα κακομαθημένο συμμαθητή που δημιουργούσε προβλήματα. Κάθε φορά ερχόταν ο πατέρας του στο σχολείο και τα έβαζε με δασκάλους και μαθητές, άσχετα με το αν έφταιγε ή όχι. Το παιδί αυτό μεγαλώνοντας συνέχισε να κάνει βλακείες και κάθε φορά είχε τον πατέρα του με την εξουσία και ισχυρή οικονομική επιφάνεια να τον καλύπτει.

Αργότερα ξεκίνησε ελεύθερο επάγγελμα και γρήγορα έπεσε έξω, αλλά ο πατέρας του ήταν εκεί για να τον στηρίξει. Πριν από λίγο καιρό έμαθα ότι έχει ανοίξει ένα εργοστάσιο. Βρίσκεται σε αναγκαστική διαχείριση και οι εργαζόμενοι είναι σε άθλια οικονομική κατάσταση εδώ και καιρό. Δεν έχουν πληρωθεί τα ένσημά τους τα τελευταία χρόνια και έχουν συμφωνήσει να παίρνουν κλάσμα του μισθού τους προκειμένου να επιβιώσει η επιχείρηση και να μην μείνουν στο δρόμο. Ο συμμαθητής μου εμφανίζεται συχνά στο καζίνο Θεσσαλονίκης χάνοντας μεγάλα ποσά.

Τις ημέρες που διανύουμε αυτή η ιστορία επαναλαμβάνεται σε κλίμακα τρόμου με τις τράπεζες να παίζουν τον ρόλο του κακομαθημένου και το κράτος στη θέση του πατέρα.

Αφορμή για το σχόλιο αυτό είναι το επιχείρημα του Τζόζεφ Σουμπέτερ που σε γενικές γραμμές τεκμηριώνει την άποψη ότι σε ένα υγιές σύστημα θα πρέπει οι προβληματικοί οργανισμοί να αναπροσαρμόζουν τη λειτουργία τους προκειμένου να μπορούν να επιβιώσουν χωρίς τη στήριξη τρίτων. Σε αντίθετη περίπτωση δημιουργείται κακό προηγούμενο – παράδειγμα με τα γνωστά αποτελέσματα, τόσο για τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, όσο και για τα ίδια τα άτομα. Το χειρότερο για μένα είναι το δεύτερο συνεπακόλουθο (παράδειγμα) αφού οι επί της γης κακομαθημένοι γνωρίζουν πλέον ότι, ότι και να γίνει υπάρχει το κράτος που θα τους σώσει. Αυτή βέβαια είναι μια ψευδαίσθηση η οποία δημιουργεί ένα ντόμινο αρνητικών εξελίξεων γενικός, αφού δεν αλλάζει το σύστημα λειτουργίας σε βάθος ώστε να μετατραπεί σε υγιή οργανισμό και να μπορεί μετά την κρίση να λειτουργεί μόνος του. Δεν είμαι ούτε οικονομολόγος ούτε κοινωνιολόγος, ούτε τίποτα απ΄ όλα αυτά που αν φαινόταν στην υπογραφή μου θα έδιναν ¨βάρος¨, ώστε να τα δεχτείτε αφιλτράριστα. Είμαι ένας νέος πατέρας που γνωρίζει ότι θα πρέπει να φέρεται στο παιδί του με τρόπο δίκαιο τόσο για το ίδιο όσο και για τους άλλους, ώστε να αναπτύξει κοινωνική συνείδηση και να μην γίνει κακομαθημένο που θα αναζητά τον ¨πατερούλη¨ του κάθε φορά που έχει πρόβλημα.

Πηγή άρθρου για τον Τζόζεφ Σουμπέτερ: http://www.sofokleous10.gr (Παρασκευή 8 Μαϊου 2009)

Να είστε καλά.

Σχολιάστε »

RSS feed for comments on this post. TrackBack URI

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Blog στο WordPress.com.
Entries και σχόλια feeds.

Αρέσει σε %d bloggers: