CAMPER LOVERS

Περί αυτονομίας

03/06/2008 στο 06:46 | Αναρτήθηκε στις ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ΔΙΑΦΟΡΑ | 2 Σχόλια
Ετικέτες: Αυτονομία

Ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα του αυτοκινούμενου είναι η αυτονομία του.

Επειδή τα μέρη που μας αρέσει να πηγαίνουμε είναι μακριά από τον ¨πολιτισμό¨, το να μπορούμε να μείνουμε όσο γίνεται περισσότερο και άνετα είναι από τους πρωταρχικούς μας σκοπούς.

 

Η αυτονομία χωρίζεται σε δύο γενικές κατηγορίες: την ενέργεια και την αποθήκευση, αλλά εξαρτάται από τα συμπεριφοριστικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων που κατοικούν σ΄ αυτό. Αν για παράδειγμα έχεις τεράστια γκαρνταρόμπα μαζί σου (πάντα) και πλούσια μακριά μαλλιά που θέλεις να λούζεις δις ημερησίως, τότε άστο καλύτερα, δεν είσαι για αυτοκινούμενο.  

 

Ως πηγές ενέργειας έχουμε (με σειρά προτεραιότητας):

 

• Το πετρέλαιο (κίνηση – θέρμανση)

Το πετρέλαιο στη δικιά μας περίπτωση εκτός από το να κινεί το όχημα χρησιμοποιείται και από τον καυστήρα του καλοριφέρ για θέρμανση. Το διαλέξαμε γιατί καταρχήν πετρέλαιο βρίσκουμε παντού. Επίσης είδαμε ότι η κατανάλωση αερίου για τις ανάγκες θέρμανσης ήταν μεγάλες και όταν κάναμε διακοπές τον χειμώνα ¨τρώγαμε¨ μια φιάλη σε δέκα μέρες (χωρίς να είναι συνέχεια αναμμένο το καλοριφέρ).

Άλλος λόγος που επιλέξαμε να έχουμε θέρμανση με καυστήρα πετρελαίου ήταν γιατί δεν μύριζε καθόλου ο χώρος.

 

• Το ρεύμα (φωτισμός – ψυγείο – κυκλοφορία νερού – έλεγχος συσκευών).

Εδώ τώρα έχουμε μια πηγή που χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως από το αυτοκινούμενο και πρέπει να είναι σε υψηλές στάθμες. Για ρεύμα χρησιμοποιούμε δύο μπαταρίες (μία για τη μηχανή και μία για την κατοικία). Και οι δύο φορτίζουν από το δυναμό του αυτοκινήτου αλλά προϋπόθεση για πλήρη φόρτιση (όχι από άδειες τελείως) είναι να έχει δουλέψει η μηχανή κάνα τρίωρο, δηλαδή να έχει προηγηθεί ταξίδι. Αν θέλουμε όμως να αράξουμε σε κανένα βουνό για καμιά εικοσαριά μέρες θα πρέπει ή να βάζουμε μπρος τη μηχανή και να την αφήνουμε για ώρες ή να εγκαταστήσουμε φωτοβολταϊκά που θα φορτίζουν και τις δύο ώστε να μην μας λείψει το ρεύμα ποτέ (υπό νορμάλ συνθήκες). Τη γεννήτρια πετρελαίου την αποκλείω γιατί παράγει καυσαέριο και θόρυβο.     

 

• Το προπάνιο ή βουτάνιο (μαγείρεμα – ψυγείο – θέρμανση νερού)

Καταλήξαμε να χρησιμοποιούμε μόνο προπάνιο γιατί είναι πιο καθαρό και το σύστημα καύσης κρατιέται σε καλύτερη κατάσταση.

 

Ως αποθήκευση έχουμε (με σειρά προτεραιότητας):

 

• Τη δεξαμενή καθαρών νερών (άσπρα)

Το νερό αυτό χρησιμοποιείται για πλυσίματα γενικός (νεροχύτες κουζίνας & μπάνιου, ντουζιέρα, καζανάκι). Ο μέσος όρος είναι 7 λίτρα / άτομο / μέρα. Δεξαμενή κάτω από 100 λίτρα για 4 άτομα είναι μικρή.

• Τη δεξαμενή βρώμικων (γκρίζα)

Το νερό αυτό είναι από πλυσίματα γενικώς και θα πρέπει να είναι ίση με την δεξαμενή καθαρών.

• Τη δεξαμενή της χημικής τουαλέτας (μαύρα)

Εδώ δεν έχουμε και πολλά περιθώρια. Όλοι σχεδόν βάζουν τις ίδιες.

• Τη δεξαμενή πετρελαίου κίνησης – θέρμανσης

Και εδώ δεν υπάρχουν περιθώρια για πολλά – πολλά. Ότι βάζει ο κατασκευαστής του αυτοκινήτου.

• Το ντουλάπι φιαλών προπανίου – βουτανίου

Το πιο σημαντικό στην υπόθεση αυτή είναι να έχει δυνατότητα φιλοξενίας δεύτερης φιάλης το ντουλάπι. Συνήθως τα αυτοκινούμενα χρησιμοποιούν φιάλες οικιακού τύπου των 13 κιλών. ¨Μία φιάλη ίσον καμία¨ που έλεγε και η γιαγιά μου και το να έχουμε και δεύτερη ανεβάζει στο διπλάσιο την διάρκεια παραμονής μας. Επίσης, δεν χρειάζεται να έχουμε ειδική ζυγαριά για να ξέρουμε πόσο αέριο έχουμε ακόμα, ώστε να μην νιώθουμε ανασφάλεια. Η λύση αποθήκευσης δεύτερης φιάλης σε εσωτερικό χώρο του οχήματος απαγορεύεται δια ροπάλου.

 

• Αποθηκευτικούς χώρους γενικά (ντουλάπες ρούχων – κλπ)

Είναι πολύ σημαντικό να είναι σωστή η διαρρύθμιση – εκμετάλλευση όλων των χώρων γιατί ειδικά για τον χειμώνα που όλα τα ρούχα, σκεπάσματα, κλπ, έχουν όγκο, πρέπει να υπάρχουν χώροι για όλα (τα απολύτως απαραίτητα).